Yaşamımıza bakınca görüyorum, en çok olumsuz düşünceler ile karşılaşmışız; kaybetmeyi, şanssız olmayı, başarısızlığı, yoksulluğu hep en önce düşünmüşüz. Olumlu düşününce, “Pollyannacılık oynama,” diye alaycı sözlerle karşılaşmışız. Para hep namussuzda, hırsızda olmuş; izlediğimiz filmlerde hep mazlumları görüp onlarla özdeşleşmişiz. Bize bu olumsuzluklar seçeneği dayatılırken, bu siyaseti güdenler hep rahatı ve zenginliği seçmiş. Biz, olumsuz düşüncelerle beslenirken, inatçı olmayı, nefreti, öfkeyi içimizde büyüttükçe büyütmüşüz. İçimizde büyüyen olumsuz duygular, bedenlerimizde hastalıklar olarak yanımıza kâr değil, koca bir zarar olmuş.
Olumsuz Düşünceleri Gizlemek
Yaşamımıza bakınca görüyorum, tembelliğimizi başkalarını suçlayarak gizlemişiz. Karşı çıktığımız her şeyin kendimizde olduğunu görmek istememişiz. Bize yararı olanı düşman bellemişiz. Hızır’ına düşman bir psikolojiyle seçeneklerini ve fırsatlarını göremeyen sözde gözü açık “kör”lere dönüşmüşüz. İçimizdeki iyileşmek istemeyen yanlar yine bizleri yenmiş.
Yaşamın Sihirli Gücü
Yaşamımıza bakınca görüyorum, ne kadar büyük konuşmuşsak, o kadar tükürdüğümüzü yalamışız. Boşuna büyük konuşma dememişler; biz konuştukça yaşamın sihirli gücü bizi o konuda sınamış. Yapmayacağım dediğimizi yaptırmış, gitmeyeceğim dediğimize göndermiş. Yaşamın bu gizli yasasının olaylar dili olmuş ama biz anlamamak için her şeyi yapmışız. Doğa kadar yalın, doğa kadar akıllı olmayı, direnmek yerine teslim olmayı bir türlü anlamamışız.
Dış Dünyanın Yansıması
Yaşamımıza bakınca görüyorum, karşıma çıkan her şey, her insan bizim bir aynamızmış. Gerçekte bizden dışarısı diye bir şey hiç yokmuş. Bize kızan bizmiş, nefret ettiklerimiz de biz kendimiz. İnsan kendisine nasıl davranılacağını öğretirmiş karşısındakilere. Halk ozanının “yalan dünya” dediği şey, bizim yansımamızmış. Biz daha temel yaşantımızı oluşturamamışız; tüm enerjimizi oraya buraya saçıp durmuşuz.
Geçmişin Hazırlayıcılığı
Yaşamımıza bakınca görüyorum, her zaman önceki yaşadıklarım sonraki yaşantılarımın hazırlayıcısı olmuş. Yaşamın yönlendirdiği her alan, görev, iş, her sıcak çatışma, acılar bir hazırlık eğitimi yerine geçmiş. Yaşadıklarımızın temasıyla gelecekteki temaların aynı olduğunu fark ediyorum artık. Tıpkı çocukluk oyunlarımızın gerçek yaşamın bir provası olması gibi, şimdi yaşadıklarımız geleceğin daha ayrıntılı işleri içinmiş.
Cüneyt Gültakın